Güzelliğin baskınına bağlandım.

2022 Eylül'ünde Nam San sergisi vesilesiyle hayatımın yönünü değiştiren tarihi bir fırsatı sunan

yer olduğu için küçük toplulukları unutamıyorum.

Hayat gerçekten tuhaf.

Rüzgar gibi yaşayan bir varlık olduğumuz için mi?

Rüzgarın estiği yere doğru yaşıyoruz.

Yürüdüğüm yolda yürürken bile, bir anda aklıma gelmeyen bir yöne doğru gittiğimi fark ediyorum.

Düşünüyorum da, beklenmedik rüzgarlar değildi diye düşünüyorum.

Yolda giderken kaza geçirdiysem, bu da hayatımın rüzgarının beni o yöne yönlendirmiş demektir.

Yaşadığım rüzgarlar gibi, tanıdık düşüncelere ve seçimlere doğru bir yöndü.

Ne olursa olsun, çarpışmamız gereken bir kader değil mi?

Tıpkı sonunda karşılaşacağımız kader gibi.

Ben her zaman meraklıydım ve akılsızca garip zorluklardan zevk alıyordum.

Böylece, aynı enerjiyi hissettiğim insanların toplandığı bir yere gittim ve durdum.

Karahindiba tohumları rüzgarla her yere uçar. Durduğu yerde çiçek açtığı gibi

Hayat da aynı değil mi?

Tesadüfen karşılaştığım sen ve tesadüfen durduğum yerde, hayatımın çiçeklerini açarak yaşayan bir varlık, şimdiye kadar yaşadığım gibi

Verilen bu hediyeyi her gün dolduran hayat değil mi?

Meditasyon yazarı Mimoo

Bu topluluk da hayatımın yönünü durduran yerlerden biri.

Hayatım sallanırken, rüzgarım burada ağlayan beni kaldırdı.

Daha sonra kendimi keşfetmemi ve sevmemi sağlayan zamanın rüzgarı, her adımda hiçbir şeyin değersiz olmadığını gösteriyor.

Hem mekan hem de kader, hayatımın çizimini güzel bir şekilde yapıyordu.

Unutulmuş bir yere dönüş mü demeli?

İşte o zaman yeni duygular yaşanıyor.

2024'ün 28 Mayıs günü başlayan bir günü, günü yazı yazarak başlatabiliyorum.

Sabah 4:30'da uyanıp Mimoo Hanımlar ile buluşup hemen Meditasyon yazarları ile yazı yazma zamanı

Arada sırada işe giden kocamla sohbet ederek canlı, ferahlatıcı bir sabah akışı yaşıyorum.

Sahip olduğum her şeye minnettar olduğum şu anda

Yazmayı bitirdiğim yerde hayatın izlerini kaydediyorum.

2024 Mayıs 28, Sabah 7:00 _ Hayatı tasarlayan Grit Kay'in düşünceleri